Een eigen huis, een plek onder de...

Burda, april 2014
Een eigen huis, een plek onder de...

Misschien de volgende keer eentje met bloemetjes?

Douche! Onlangs ben ik verhuisd naar een eigen appartementje. Van een 13-koppig studentenhuis naar een eigen appartement, dit hoofdstuk in mijn leven heet ‘Anne Begint Echt Volwassen Te Worden’. En bij een appartement hoort een douche, en daar hoort op zijn beurt weer een douchegordijn bij. Toch? Tot op heden heb ik dat niet, met als gevolg dat de hele douche onder gesputterd wordt als ik mezelf schoon schrob. De vorige bewoonster heeft er al wel heel elegant een half plexiglas wandje ingezet, maar het mocht niet (te veel) baten. Tijd voor actie!

Er zijn hele leuke douchegordijnen te koop, absoluut. Daar zit helaas geen uitdaging in, en helaas hangt er soms wel een uitdagend prijskaartje aan. Wat heerlijk toch dat ik een naaimachine heb en wat fijn dat ik het in mijn bolle hoofd haal om een tafelzeilwinkel binnen te stappen met het idee een douchegordijn te maken van tafelzeilspul. De winkelmeneer was heel aardig, hij gaf toe dat er vaker mensen komen die tafelzeil kopen om er een douchegordijn van te maken - de slimmerds -.

Meestal zijn verkopers er niet zo happig op om hun koopwaar te verkopen voor een ander doel, maar deze meneer was heel oprecht. Nu kan ik of voor €15 een douchegordijn kopen, of voor €3 van een stukje tafelplastic er eentje fabriceren. Als het gaat zoals ik verwacht, dan wappert dat plastic niet zo veel en dan blijft het ook niet zo kleven aan je lichaam als je per ongeluk het gordijn aanraakt. Dat vind ik namelijk echt heel vies.

De aardige meneer gaf me nog een tip mee: smeer wat vaseline of olijfolie op het plastic, anders glijdt het voetje niet. Wat een openbaring! Dit had ik natuurlijk ook allang kunnen googlen, maar afijn, op deze manier kan het ook. En dan heeft de meneer weer een beginnend creatieveling een stukje verder geholpen.

Wat grappig, je ziet het spoor van het voetje heel goed!

Het plastic blijkt toch wel rottig om mee te werken, zo’n beetje al het pluis en losse haren die op mijn vloer lagen, plakken nu aan het gordijn. Misschien had ik moeten schoonmaken... Aan de andere kant, het is een douchegordijn, dat spoel ik wel weer schoon.

En dat smeren dat doet wonderen! Ergens vind ik dat helemaal fantastisch, soms ben ik nog een heel klein meisje wat er ontzettend van houdt om alles onder te kliederen. Het halve potje vaseline ging op, alles zit eronder maar het naaien ging: gesmeerd!