Burda Juni, 2014
Sjoemelen
Tot voor kort waren totebags (van die katoenen draagtassen) nooit mijn favoriete tassen. Ik vond het wel heel cool als ik iemand met een totebag met een leuke print zag lopen, maar ik had absoluut geen behoefte om er zelf één te kopen. Die behoefte heb ik trouwens nog steeds niet, maar ik ben ze wel een stuk leuker gaan vinden. Vooral omdat ik er zelf één gemaakt heb! En om toch een beetje trots te kunnen zijn op je product, moet je wel enige affectie hebben voor dat product.
Sjoemelen
Lekker vrolijk de stad in! |
Tot voor kort waren totebags (van die katoenen draagtassen) nooit mijn favoriete tassen. Ik vond het wel heel cool als ik iemand met een totebag met een leuke print zag lopen, maar ik had absoluut geen behoefte om er zelf één te kopen. Die behoefte heb ik trouwens nog steeds niet, maar ik ben ze wel een stuk leuker gaan vinden. Vooral omdat ik er zelf één gemaakt heb! En om toch een beetje trots te kunnen zijn op je product, moet je wel enige affectie hebben voor dat product.
Het idee voor een totebag zat al heel lang in mijn hoofd, totaal
ingeparkeerd met andere ideeën of bezigheden. Waarschijnlijk duurde het zo’n
vier(!) jaar voor dat idee er eindelijk uit kon, omdat ik zo’n tas absoluut
niet nodig heb. Mijn boodschappen verdwijnen in de grotere en maatschappelijk
betrokkenere Stop Aids Now tassen en alle andere spullen, mocht ik die
meenemen, verdwijnen in een gewone handtas. Toch is het idee van zo’n totebag
blijven hangen, dan moet er wel iets mee zijn toch? Nou, het draait eigenlijk
helemaal niet om die tas. Ze zijn vooral makkelijk in elkaar te draaien en
vormen een perfect ‘platform’ voor andere vormen van creativiteit.
Mijn 'echte' Marimekko |
Tijdens mijn au-pairtijd in Finland ben ik flink vaak de Marimekko winkel
binnengelopen. Marimekko is toch wel Finland’s modieuze trots, dus zoals het
een goed ingeburgerde Finse-voor-een-jaartje betaamt, heb ik een aantal
souvenirtjes gekocht. En bij elk souvenirtje kwam een plastic tasje van
Marimekko mee. Nu is al het spul van dit merk vrij prijzig, dus ik had bedacht
dat ik vast wel iets kon met die plastic Marimekko tasjes. Ik had dan weliswaar
niet direct betaald voor die tasjes, het voelt toch wel stiekem heel goed om
met zo’n tasje over straat te lopen. ‘Kijk, ik heb hier spullen gekocht’. En
hier komt de totebag om de hoek kijken! Want zo kan ik tóch met mijn
Marimekko-bloemen over straat, zonder dat het me al te veel kost! Dat wil
zeggen, indirect heb ik toch flink wat neergelegd voor die tasjes, maar dat
telt niet echt. Wat mij betreft is dit een mooi voorbeeld van legaal sjoemelen:
het echte merk niet kunnen betalen, maar er toch mee voor de dag komen. Zo’n
totebag is heel geschikt om de uitgeknipte bloemen op te naaien en het ziet er
toch wel nog heel oké uit!
Voortaan gaan al mijn boodschappen in mijn hippe tas, want iedereen mag
zien dat ik ooit iets heb gekocht van Marimekko!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten