Mooi wit.

Burda, Juni '15

Mooi wit

Mooi wit is niet lelijk. Wit zuigt aandacht naar zich toe en al helemaal als het mooi wit is. Bruiden weten dat. Grafisch ontwerpers weten dat. Mooi wit is absoluut niet lelijk. Er zijn natuurlijk weinig kleuren waar dit riedeltje niet voor opgaat, bijvoorbeeld mooi rood is niet lelijk en ook mooi roze hoeft niet lelijk te zijn. 

Er

Een plunjezak met 'status', of... 

is slechts één kleur waar het soort van wel bij opgaat en dat is geel. Mooi geel is eigenlijk ook best lelijk, maar volgens mij is dit een kopieerfoutje in de genen.

In ieder geval, mooi wit is niet lelijk. Mooi wit wordt wel lelijk als het niet mooi om je lichaam valt, zoals, tot mijn eeuwige frustratie, de doktersjassen waar ik in rondloop. De dingen hangen als vuilniszakken om mijn lijf en zijn volgens mij ontworpen voor mannen van tegen de twee meter lang, want bij mij komt hij op mijn kuiten. Sommige wijdvallende quasivuilniszakachtige jurkjes zijn nog wel modieus te noemen (hoewel nog steeds lelijk naar mijn idee), maar de doktersjas spant de antikroon en draagt met recht de titel ‘meest dismodieuze professionele kledingstuk’. Dan is het toch raar dat het ding toch wel bepaalde privileges met zich meebrengt, ik zou mezelf amper serieus nemen. Gelukkig denken patiënt en collega er anders over, maar een goedsluitende jas zou toch wel een stukje professioneler aanvoelen. En het frustrerende is, ik heb thuis een naaimachine staan! Binnen vijf minuten kan ik een jas een beetje tailleren, al is het maar een klein beetje, zodat tenminste diepteverschil te zien is tussen mijn nek en mijn kuiten. Helaas voor mij en gelukkig voor de ziekenhuisbezoekers gaan de ondingen best vaak naar de stomerij en krijgen we een volgende keer weer kraakheldere nieuwe, en daarnaast zijn het er ongeveer zoveel-duizend stuks denk ik. Hmm, dat wordt flink non-stop powernaaien, dus dat laat ik toch maar achterwege. Rest mij de optie om elke dag een witte plunje aan te doen.

Toch liever een mooi getailleerd jasje?

Gelukkig kan ik in mijn vrije tijd wél nauwsluitende mooie witte kleding dragen en dat doe ik dan ook met verve. Misschien om te compenseren voor de gemiste uren in het ziekenhuis? Misschien omdat wit gewoon een fantastische achromatische kleur is die zowel ’s winters als ’s zomers tot zijn recht komt. In de winter omdat je dan perfect gecamoufleerd bent in de sneeuw (als je die kunt vinden tenminste, en in de zomer omdat het een hele frisse gewaarwording is om wit te dragen.