Burda, Juli '15
Raar
Wat is het raarste dat u
ooit hebt genaaid? Ik stelde mij laatst een gelijke vraag, en toen wist ik het
antwoord eigenlijk niet, terwijl ik toch het idee heb dat ik mijn naaimachine
voor heel andere dingen gebruik dan voor kleding naaien. Een cadeauverpakking
bijvoorbeeld (bij gebrek aan inpakpapier). Dat is echter niet raar, dat is
gewoon een beetje praktisch denken. Of van die pads die in sportbeha’s en
bikini’s zitten die na drie wasbeurten weer uit elkaar vallen. Naadje
eroverheen, huppa. Wederom niet raar, wel handig. Hoogstens een beetje apart.
Of watjes naaien op een lichtblauw jurkje in het kader van een
Einde-van-de-wereld-feest. Jeweetwel, wolkjes, hemels, het hiernamaals. Het is
wel raar om met watjes te naaien, maar het idee op zich is nier ráár. Toch?
Er is slechts één ding
dat ik echt als raar kan bestempelen, dat is mijn pruik. Nu is pruik een beetje
een groot woord, maar het voldoet aan de definitie van valse haardos aldus Van
Dale. Een aantal jaar geleden was ik in Ghana en daar heb ik als een rasechte
toerist mijn haar laten invlechten. Van die slangetjes nephaar vastgebonden aan
mijn hoofdhaar, inclusief jeukpinnetje (want ja, dat plastic haar gaat jeuken
bij temperaturen van 45 graden). Nu is dat hele strakke invlechten helemaal
niet goed voor je haar. Voor kroeshaar is het op den duur al slecht, maar voor
blond haar... 75% van mijn noordelijk halfronds haar had uit ellende direct al
mijn hoofdhuid losgelaten. En daarna, met dat je je vlechtjes er uit haalt,
haal je ongeveer je hele eigen hoofdplantage mee en dat was ook de laatste keer
dat ik lang haar had (dit was voorzien overigens, de korte coup stond al
gepland). Het nephaar heb ik niet weggegooid, de fobie voor iets weggooien wat
later misschien nog van pas had kunnen komen speelde op en ik besloot er een
pruik van te maken. Mocht ik ooit weer met lang haar op een feestje willen
verschijnen, dan had ik daar nu in voorzien. Volgens mij heb ik schouderpads
gebruikt die samen ongeveer de vorm van mijn hoofd hadden en daar heb ik dan
het nephaar op genaaid. Ik weet eigenlijk niet hoe mijn naaimachine er niet
helemaal vol mee is gelopen, ik zal wel of heel voorzichtig zijn geweest of
iets heel ingenieus bedacht hebben om dit te voorkomen. Hoe dan ook, de pruik
is een feit. En nog steeds ongedragen. Ook feestjes zijn warme, dus jeukerige
aangelegenheden en het jeukpinnetje ben ik kwijt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten