Feestjes en ademnood.

Burda December 2013

Feestjes en ademnood

December komt eraan. Een maand met stress en een maand met rust. De laatste tentamens voor de kerstvakantie (en dus de zwaarste) en eventueel de hertentamens ín de kerstvakantie. Het is natuurlijk ook de tijd van feestjes, met Sinterklaas, Kerst, Oud & Nieuw en voor mij zelfs nog een extra feestje: mijn bacheloruitreiking.

Op het moment dat u dit leest, stond ik een klein weekje geleden te stralen met mijn diploma in mijn hand. Het was het laatste jaar hard werken, maar het resultaat mag er zijn. Net als het jurkje! Hoewel ik daar natuurlijk niet een jaar aangewerkt heb, heb ik wel twee jaar getwijfeld wat ik nu in hemelsnaam met de stof moest (net zoals ik twee jaar getwijfeld of ik wel door wilde gaan met geneeskunde).

Wie mooi wil zijn moet... kou lijden?

De stof komt uit Indonesië en is de allermooiste stof die ik ooit in mijn handen heb gehad. De onderlaag bestaat uit een zijdemix, de bovenlaag is van kant met subtiel glitterdraad. Het kant wordt gebruikt voor kebaya’s, onderdeel van traditionele kleding.  Het is een soort doorschijnende blouse en hoewel ik het wel zou kunnen dragen naar feesten of naar school, heb ik er niet eentje laten maken. Simpelweg omdat het niet in me was opgekomen. Ik had andere grootse plannen met deze stof.

Grootste plannen betekende echter wel dat het ook faliekant mis kon gaan, dus daarom heb ik twee jaar lang getwijfeld over wat nou het perfecte kledingstuk voor deze stof zou zijn. Het ging van lange galajurk naar mantelpak, van strapless jurk naar een lange wijd uitlopende rok. Uiteindelijk werd ik de twijfel zat en inmiddels had ik ook al flink wat extra naai-ervaring opgedaan, dus het werd een nauwsluitend bovenstuk met een ietsje wijde rok. Wat ik er ook van zou maken, met zo’n mooie stof zou het toch wel mooi worden.

Ik had er echter niet aan gedacht dat het patroon wat ik gebruikte van een jaar geleden dateert en dat ik het afgelopen jaar heel veel heb getraind voor mijn circussport, aerial acrobatics. Laat dit nou net een sport zijn waar je flinke schouders voor nodig hebt, dus het jurkje zit zowaar –bijna- te strak! Hopelijk is dit geen voorbode voor mijn geneeskunde: eerst de twijfels, dan het zwoegen en dan in een strak keurslijf…

Gelukkig zie ik er wel mooi uit in de jurk (de doktersjas staat me vast ook goed), maar voor het kerstdiner trek ik toch even wat anders aan.

 

Mét bachelordiploma staat alles beter!