BURDA

Vanaf mei 2013 schrijf ik voor de Burda, een naaipatronenblad van Duitse oorsprong. Ik heb er mijn maandelijkse column over het wel en wee van een arme studente die creatief omgaat met een naaimachine. De behoefte te voldoen aan de modieuze eisen, wat je eigenlijk allemaal nog meer kunt met een naaimachine behalve kleding naaien, en hoe men in andere landen omgaat met stoffen en kleding zijn de drie hoofdonderwerpen. 

Het zijn onderwerpen waar ik me graag mee bezig houd: mooie kleding (ontwerpen), creatief-met-weinig en reizen. Voor elke column maak ik een stel foto's (of die laat ik maken), zodat ik me ook nog een beetje kan richten op andere leuke dingen zoals fotografie en model-ish zijn.

Nu, hoe ben ik hemelsnaam bij de Burda terechtgekomen? 

Het ontstond eigenlijk uit pure geldnood. Op een lentedag liep ik door Hoogeveen (ja, Drenthe) en ik besefte dat ik in zware geldnood zat. Ik had mijn lening bij DUO flink omlaag gezet want ik werd de ophogende studieschuld een beetje zat, dus ik zou moeten werken. Logisch zou je zeggen, maar na 3 jaar vrijwilligerswerk bij een internationale studievereniging was het voor mij toch een knop om.

Die middag ben ik eens flink gaan nadenken over waar ik graag mijn geld mee zou willen verdienen. Dat kwam uit op: iets sportiefs, iets met seksualiteit, iets met schrijven, iets met naaien. De eerste twee zijn natuurlijk totaal niet relevant voor de Burda, maar bij de laatste twee ging er al snel een lampje branden.

Nog steeds diezelfde middag heb ik een mailtje gestuurd naar de hoofdredacteur voor de Nederlandse uitgave, Karine Müller. Ik vond de Burda een hartstikke leuk blad, maar ik had opgemerkt dat ze geen column hebben, die de meeste bladen wel hebben. Ik dacht dat dit blad misschien een iets persoonlijkere touch zou krijgen als die column er wél in kwam te staan, en dat we dan ook misschien de naaimachine met een jonge leeftijd konden verbinden. En die column zou ik uiteraard dan graag willen schrijven.

Eigenlijk vrij kort daarna kreeg ik een enthousiast mailtje terug, en na wat telefonische afspraken kon ik beginnen. Wat blijkt, het is één van de leukste baantjes die ik tot nu toe heb gehad! 

Ik hou een beetje rekening met wat er in het nummer verschijnt waarvoor ik schrijf, maar verder voel ik me vrij vrij en ik kan al mijn hobby's (ongeveer) combineren. Met een beetje lef en polytalent kom je een heel eind!

De columns verschijnen bij de andere blogs, I hope you enjoy!