Vintrage.

Burda, Maart '15

Vintrage

Het hebben van een naaimachine gaat meestal gepaard met het hebben van enorme collecties stoffen en lappen. Een beetje verschillend per persoon is het wel, maar ik ken eigenlijk niemand met een naaimachine die geen uitpuilende (al dan niet geordende) kasten of bakken vol met stoffen heeft. Het hoort er een beetje bij: ‘Oh dat is een leuk stofje! Die neem ik mee, je weet maar nooit.'

En dan zijn er nog de restlapjes die meestal in een andere bak belanden. Zo ook mijn stoffencollectie. De kast puilt uit en echt geordend kan ik het niet noemen, maar is wel op kleur gesorteerd. Instant happiness, als ik naar mijn gekleurde kast kijk.

Ooit was ik heel erg in de ban van vitrage. Ik beschouw het als een onderdeel van een huis waar de ietwat oudere mensen wonen, maar ik weet niet helemaal zeker of dit beeld klopt. Hoe dan ook, ik vind die randjes altijd heel erg mooi. Mooie kanten vormen waar ik allemaal jurkjes en rokjes in zie. Helaas bleek het spul onnaaibaar, want met de mooie jurkjes- en rokjesgedachte heb ik eens vier vitrages gekocht waar ik een heel mooi klokkend rokje van wilde maken, maar het mislukte faliekant. Helaas, op de stapel dan maar. Maar nu komt het: een stofje hoeft helemaal niet onder de naaimachine door om van een lap naar een functioneel iets te transformeren! Hamer & spijkers kunnen ook prima dienst doen en zo verging het mijn vitrage ook.

Ik had namelijk een ophangplek nodig voor mijn kettingen en oorbellen en ik had bedacht dat je die goed door de gaten en groffe mazen van de vitrage kunt steken en zo kunt ophangen. Natuurlijk zijn er van die speciale oorbelophangrekjes te koop, maar waarom een fabrieksproduct kopen als je zelf iets kunt bedenken en waarom geld uitgeven als je het zelf kunt maken (onder de netelige voorwaarde dat je genoeg tijd en materialen hebt...).

Het plan om oorbellen door vitrage te steken werkt inderdaad bijzonder goed, wat toch wel fijn is, dus zo gezegd zo gedaan heb ik twee planken van mijn verzamelwoedevoorraad gepakt en daar de vitrage op gespijkerd. Met op één plank extra spijkertjes voor de kettingen. Zonder sieraden ziet het er ook leuk uit, dan krijgt het een beetje (een klein beetje) een vintagelook, maar dan zou ik alsnog geen ophangplek hebben. Met sieraden is het nog steeds esthetisch verantwoord, dus dat lijkt me een prima geslaagd projectje!